-
1 miejsce
miejsce [mjɛjsʦ̑ɛ] nt\miejsce na coś Platz für etw2) ( wycinek przestrzeni)\miejsce pracy Arbeitsplatz m\miejsce przeznaczenia Bestimmungsort m\miejsce publiczne öffentlicher Ort mstałe/czasowe \miejsce zamieszkania erster [ lub fester] zweiter Wohnsitz m\miejsce zamieszkania Wohnort mna miejsca! sport auf die Plätze!miejscami örtlich, stellenweise[zdecydować się] z miejsca ( pot) auf der Stelle [eine Entscheidung treffen]bolesne/wrażliwe \miejsce schmerzhafte/empfindliche Stelle4) ( położenie)na twoim miejscu an deiner Stellena/w \miejsce czegoś ( pot) anstelle einer S. +genustąpić komuś miejsca [ lub zrobić komuś \miejsce] jdm Platz machen\miejsce przy oknie Fensterplatz mzająć pierwsze \miejsce den ersten Platz erringen, auf Platz eins rangierenmieć \miejsce stattfinden, sich +akk ereignenruszyć coś z miejsca etw in Gang bringen, etw in die Wege leitennie móc usiedzieć na miejscu rastlos seinustąpić komuś/czemuś miejsca jdm/etw Platz machenzginąć na miejscu auf der Stelle tot seinnie móc sobie znaleźć miejsca keine Ruhe finden
См. также в других словарях:
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
kulisty — «mający kształt kuli, przypominający kształtem kulę; okrągły» Kuliste sklepienie. Kulista amfora, lampa. ∆ fiz. Zwierciadło kuliste «część powierzchni wydrążonej kuli odbijająca promienie świetlne; zwierciadło sferyczne» ∆ mat. Wycinek kulisty… … Słownik języka polskiego
punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły … Słownik języka polskiego
sklepienie — n I 1. rzecz. od sklepić. 2. lm D. sklepienieeń «konstrukcja budowlana wykonana najczęściej z kamienia naturalnego, sztucznego lub z cegły, o przekroju krzywoliniowym, służąca do przykrycia określonej przestrzeni budynku» ∆ Sklepienie kolebkowe,… … Słownik języka polskiego
kula — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty znajdują się w jednakowej odległości od punktu stałego będącego środkiem tej bryły … Langenscheidt Polski wyjaśnień